Miesiąc: maj 2015

DOBRE SAMOPOCZUCIE – w grupie raźniej

LUDZIE, KTÓRZY NAS OTACZAJĄ WPŁYWAJĄ NA NAS BARDZIEJ NIŻ NAM SIĘ WYDAJE.

Jeżeli  chcecie spędzić aktywny dzień z grupa koleżanek, spalić odrobinę kalorii   gorąco  polecam i zapraszam na niedzielne porank Fitness  w Cudzie nad Wisłą.

Jesteśmy tam co niedziele rano. Za nami bardzo pozytwyny dzień.  Po głowie przemyka mi kilka myśli, chciałbym podzielić się nimi ale nie będe się rozwodzić na ten temat bez końca ,  podsumowaniem dzisiejszego dnia   jest myśl  że w  życiu ważne jest to kim się otaczamy ,z czasem niestety o tym zapominamy. Czy zdajemy sobie z tego sprawę, czy nie, podejście ludzi, ich postawa, sposób postrzegania, a nawet ich ogólny nastrój będzie się na nas odbijał. Ważne jest, aby starannie wybierać ludzi, których mamy  wokół. Trafnie ujął to Karol Marks ,,Nie chcesz przecież otaczać się ludźmi, którzy cię unieszczęśliwiają lub przygnębiaj ”Ten jeden  pozytywny dzień przypomniał mi że  ważni  sa ludzie wokół nas to coś niby bardzo oczywistego ,

TRENING INTERWAŁOWY

Trening interwałowy mówiąc w dużym skrócie  to trening, w którym przeplatamy wysoką intensywność  z niską.Taki rodzaj treningu spala tkankę tłuszczowa    może być alternatywą dla treningu aerobowego. Jest  skuteczny ale jego stopień trudności  obciąża organizm.  Polega na zmiennym wysiłku – przyspieszeniu i wejściu w strefę cardio (85-100 HRmax) oraz wyciszeniu w strefie umiarkowanego wysiłku (65-75% HRmax). Wykres po zakończonej intensywności interwałowej powinien przybrać postać sinusoidy z wyraźnie zaznaczonymi „skokami” tętna.

Historia  w kilku słowach ;

Trening interwałowy był pierwszą globalną metodą treningową, pierwszą wielką modą, obejmującą biegaczy całej ówczesnej czołówki światowej, spotykającej się na mitingach, lekkoatletycznych meczach międzypaństwowych oraz przede wszystkim – w trakcie Igrzysk Olimpijskich

Zastosowanie treningu interwałowego w pełnym tego słowa znaczeniu zainicjował jeden z najsłynniejszych biegaczy w historii Emil Zapotek, który startował w latach 50-ych. Czech dzięki stosowanemu treningowi uzyskał monopol na zlote medale olimpijskie i zdobył aż cztery na dwóch IO w 1952 roku w Helsinkach na 5000 i 10000m i w biegu maratońskim.

Charakterystyka metody interwałowej

Metoda interwałowa charakteryzuje się programowym następowa­niem faz obciążeń i niepełnego wypoczynku. Intensywność i czas trwania kolejnych wysiłków, jak też długość przerw są ściśle programowane we­dług zasady, że każdy kolejny wysiłek jest wykonywany na tle nie zlikwido­wanego zmęczenia po poprzednim. Według standardowej formuły meto­dy interwałowej wysiłek powinien doprowadzić do HR około 180 ud./mln. Przerwa nie może pozwolić na pełny wypoczynek, zachodzą jednak pod­czas jej trwania istotne zjawiska adaptacyjne, ma więc ona także ważne znaczenie bodźcowe. Zasada niepełnych przerw/opiera się na zjawisku, że w czasie 1/3 pełnej przerwy zachodzi około 2/3 procesów odnowy. Dla­tego też tę fazę odpoczynku nazywa się „przerwą niepełną korzystną”. Winna ona trwać do momentu powrotu HR do około 120-130 ud./min, po czym następuje kolejne obciążenie. Liczba powtórzeń zależy od czasu trwania i intensywności pojedynczych obciążeń.

Trening interwałowy prowadzi do zmian  funkcji fizjologicznych i adaptacji organizmu ,  wykonanie ćwiczeń z określonymi przerwami wypoczynkowymi  określa się mianem   „pracy interwałowej ”. Kiedy ten rodzaj pracy jest stosowany wielokrotnie w dłuższym okresie czasu w celu pobudzenia i rozwoju zmian adaptacyjnych w organizmie zawodnika, to mowa będzie o „treningu interwałowym”

 

Trening interwałowy możesz wykonać na maszynach (bieżnia, rower eliptyczny) lub na świeżym powietrzu (bieg) w dwojaki sposób:

intensywnie – wejście w strefę +90 % HRmax z dłuższymi przerwami, w których tętno spada do 60 %, zwykle mniej powtórzeń, ze względu na ogromny wysiłek, sugeruję sesję nie dłuższą niż 25 minut,

ekstensywnie – wejście w strefę 85-90% HRmax z krótszymi przerwami, w których tętno spada do 65 %, więcej powtórzeń, sugeruję sesję do 60 minut.

 

Dla kogo jest trening interwałowy

Trening interwałowy-intensywny polecam osobom aktywnym fizycznie i przede wszystkim zdrowym. Mimo to, obserwujcie i słuchajcie swojego ciała. Każdy sygnał ze środka (zawroty głowy, drętwienie kończyn, mdłości i podobne objawy) skonsultujcie z instruktorem, zdrowie nade wszystko podobnie jak przy aerobach, potrzebujemy narzędzia do pomiaru pulsu.

METODA OBWODOWA TRENINGU

METODA OBWODOWA TRENINGU stanowi formę  rozwijania sprawności ogólnej organizmu rozwija podstawowe cechy motoryczne wytrzymałość, szybkości, gibkości, zwinności i koordynacji.

Trening obwodowy, zwany również treningiem stacyjnym  to właściwie sposób zaplanowania ćwiczeń które następują po sobie. Atutem obwodu  jest fakt iż można  przeprowadzić go dosłownie wszędzie  wykorzystując do ćwiczeń masę własnego ciała.

Jest to trening stosowany od dawien dawna przez wszystkie grupy rekreacyjne, sportowe, wyczynowe i rehabilitacyjne, z różnym natężeniem, o różnej częstotliwości i z różnym przeznaczeniem. Tak zaplanowany trening korzystnie  wpływa  na zwiększenie wytrzymałości i odporności organizmu na zmęczenie.

 

Wytyczne  metodyczne  treningu obwodowego.

Model stacyjny budowania treningu  może mieć charakter treningu wytrzymałościowo-siłowego, wytrzymałościowo-szybkościowego lub wytrzymałościowo-skocznościowego. Określenie charakteru treningu stacyjnego zależy od przewagi w nim  zastosowanych ćwiczeń , czyli np. ćwiczenia szybkościowe, siłowe, czy skocznościowe.

Trening obwodowy polega  na wykonaniu zestawu ćwiczeń po kolei, jedno po drugim. Po zakończeniu wykonywania wszystkich ćwiczeń czyli obwodu  jest czas na odpoczynek,  po czym powtarzamy obwód zaczynając od ćwiczenia pierwszego w kolejności. Wykonujemy odpowiednią dla naszego zaawansowania ilość obwodów.

 

Ogólne założenia treningu obwodowego:

Łączna ilość ćwiczeń w treningu 8-12

Ilość serii w ćwiczeniu 1

Ilość powtórzeń 10-20

Obciążenia – 50-60 % ciężaru maksymalnego

Czas przerw między ćwiczeniami – brak. Między obwodami 3-5 minut

 

Jak zaplanować  trening

W obwodzie formy wytrzymałościowo-siłowej planujemy od 8-12 stacji z odpowiednio dobranymi ćwiczeniami z przewagą siłowych lub – jeśli planujemy charakter treningu wytrzymałości szybkościowej bądź skocznościowej – z dominacją ćwiczeń szybkościowych i skocznościowych. Stosujemy od 2 do 4 obwodów, zależnie od założonej masy obciążenia, od czasu ćwiczeń na stacji, od czasu odpoczynku pomiędzy obwodami  oraz od sposobu zmiany i przygotowania się do następnego na stacji zadania ćwiczebnego.

Masa obciążenia ćwiczenia siłowego nie może być wysoka, a taka, by ćwiczący  wykonał w dynamicznym  tempie od 15 do 25 powtórzeń w serii, ilość powtórzeń w serii powinna rosnąc, z treningu na trening   należy  stopniowo wydłużać czas pracy na stacji, ale bez wzrastania masy obciążenia (gryfu, hantli i  innych przerobów).

Czas  pracy  na poszczególnych stacjach.

I stacja czas pracy  15-20 sekund.

II i III podejście  do obwodu czas pracy na stacji można wydłużyć do 30 sekund.

Jednak z upływem kolejnych treningów , czas pracy, w zależności od poziomu wytrzymywania obciążeń, należy na stacji wydłużać nawet do 40-60 sekund! Dotyczy to jednak  osób zaawansowanych  motorycznie lub zawodników z wysoką klasą sportową. Zakładając 12 stacji po 30 sekund pracy, otrzymujemy sumę czystej pracy 6 minut.

Czas i rodzaje pauzy pomiędzy pracą w kolejnych obwodach powinien obejmować od 4 do 6 minut biernego  odpoczynku.  Ważne aby  przejście i przyjęcie pozycji wyjściowej było tak zorganizowane  aby ćwiczący jak najmniej czasu tracili na rozpoczęcie kolejnego ćwiczenia (do 30s – minimalny czas na przejście i przyjęcie pozycji wyjściowej.

 

Organizacja zajęć grupowych

Uwaga :  Brak właściwej organizacji zajęć  może spowodować chaos  !    

Ustawiając ćwiczenia w obwodzie treningu stacyjnego pamiętać należy o jego charakterze siłowym, szybkościowym czy skocznościowym to główne kryterium doboru ćwiczeń  do pożądanej sprawności, należy dobrać  odpowiednie łączenia ćwiczeń.

Programując trening należy pamiętać by ćwiczenia na kolejnych stacjach obwodu zmieniały strukturę ruchu i stopień trudności w pod względem energetyki. uczestnicy nie mogą powtarzać się w obwodzie ćwiczebnym kolejno po sobie intensywnych ćwiczeń,  należy je przeplatać ćwiczeniami prostymi, nie angażującymi  energetycznie. Np. po wyskokach z półprzysiadu, nie należy wstawiać innego trudnego ćwiczenia nóg, ale mogą być pompki, czy nawet ćwiczenie gibkościowe.



© Nataliafilipp.pl. All rights reserved. Powered by Asearch.